Bezienswaardigheden

Lakonia is een streek rijk aan geschiedenis en indrukwekkend natuurschoon. Van UNESCO-werelderfgoed tot aan uniek gelegen vestingsteden en van imposante grotten tot het door legenden omringde zuidelijkste puntje van het Griekse vasteland, in Lakonia valt heel wat te ontdekken! 

Mystras
Gelegen op een heuvel boven de vallei van de Evrotas strekt deze prachtige Byzantijnse ruïnestad zich uit rond een kasteel dat in 1242 door Willem II van Villehardouin werd gebouwd. In de hoogtijdagen was het een belangrijk centrum van cultuur en Mystras werd daarom ook wel het ‘wonder van Morea’ genoemd. Niet alleen vanwege de vele kerken die rijkelijk met prachtige fresco’s waren beschilderd, maar ook vanwege de faam van de bibliotheken en de vele schrijvers die de stad voortbracht. In 1449 werd in Mystras de laatste keizer van het Byzantijnse Rijk, Konstantinos Paleologos, gekroond.  

Bij de eerste stap door de toegangspoort wordt de rijke historie van deze stad al zichtbaar. Verspreid door het landschap liggen de restanten van paleizen, kloosters en kerken waar onder andere nog altijd mooie fresco’s zijn te zien. Het kasteel op de top van de heuvel biedt een fraai uitzicht over de omgeving en toont de omvang van de stad. In 1989 werd Mystras toegevoegd aan de werelderfgoedlijst van UNESCO.   

Monemvasia 
Deze unieke Byzantijnse vestingstad werd op een rots in zee gebouwd en ligt vanaf het vasteland verborgen voor het oog. De naam betekent zoveel als ‘één toegang’, iets wat te danken is aan het feit dat de stad slechts via een smalle landtong toegankelijk is. De stad was vanaf het Byzantijnse tijdperk tot aan de 19e eeuw van groot historisch belang waar afwisselend Byzantijnse heersers, Venetianen en Ottomanen ieder hun sporen achterlieten. 

Momemvasia bestaat uit twee autovrije gedeeltes, de beneden- en de bovenstad. In de benedenstad een wirwar van nauwe geplaveide straten en steegjes langs statige herenhuizen en oude kerken, waaronder de Christos Elkomenos-kerk. Vanaf het centrale plein met de kanonnen loopt een pad omhoog naar de bovenstad met de oude Byzantijnse Agia -Sofia kerk. In tegenstelling tot de benedenstad, die met de goed onderhouden en gerestaureerde gebouwen als het ware één groot openluchtmuseum vormt, bestaat de bovenstad voornamelijk uit ruïnes. Het uitzicht is hier echter adembenemend.   

Grotten van Diros
Net iets voorbij Areopoli, de hoofdstad van Mani, liggen de grotten van Diros. Deze druipsteengrotten werden omstreeks 1950 ontdekt en bestaan uit drie grottenstelsels met de namen Vlichada, Alepotripa en Katafigi. Van deze drie grotten is de Vlichada-grot opengesteld voor het publiek. Doordat deze grot onder water staat, kan deze alleen met een boot worden bezocht. Tijdens de sprookjesachtige tocht van 1200 meter zorgen de verschillende kleuren van het water en de vele stalactieten en stalagmieten voor een wonderbaarlijk schouwspel. Doordat het waterpeil door de tijd is gestegen, staan de stalagmieten onder water. Het water is echter zo helder dat ze nog altijd goed zichtbaar zijn.   

Kaap Tainaron
Kaap Tainaron is het zuidelijkste puntje van het Griekse vasteland. In de oudheid geloofde men dat zich hier in het rotsachtige landschap een van de poorten bevond die toegang gaven tot de onderwereld. De kaap dankt zijn naam aan de Griekse held Tainaros die hier een gelijknamige stad stichtte. Dez overblijfselen van deze stad zijn nog te zien rond de kleine baai van Porto Sternes.  

Een wandeling van ongeveer drie kwartier leidt naar de vuurtoren op het uiterste punt van de kaap. Onderweg komt u de overblijfselen van antieke en Romeinse nederzettingen tegen, met als hoogtepunt het vloermozaïek ‘Astro van Arias’ uit een Romeinse villa uit de eerste eeuw na Christus. De vuurtoren dateert uit 1882 en werd door de Fransen gebouwd. Tot 1984 woonden hier nog 3 vuurtorenwachters, daarna werden zij vervangen door een lichtmechanisme dat op zonne-energie werkt. De vuurtoren is nog altijd een belangrijk herkenningsbaken voor schepen die het oostelijke Middellandse Zeegebied doorkruisen.